DANi is een merk dat ik ben gestart om creativiteit in mijn omgeving te stimuleren en mijn eigen creatieve werk met anderen te delen.
iMperfectie
K L E U R
doelLOOS
Mijn teken avontuur is door verschillende fases heen gegaan. Als kind maakte het niet uit wat of hoe ik tekende, alles was leuk en ik had niet veel nodig. Wat kleurpotloden, stiften en papier en dan was ik gelukkig.
​
Op de basisschool werd ik steeds beter in natekenen en ging ik op tekenles om nog meer te leren over de theorie erachter. Daar heb ik erg veel van opgestoken.
Het logo is ontstaan uit één van de eerste keren dat ik mijn eigen naam schreef, namelijk in mijn dagboek uit 2009. Ik was toen 7 jaar oud, best netjes toch?
Tijdens de middelbare school raakte ik gehecht aan acryl verf en ging ik bekende werken naschilderen. Ik werd steeds beter en ging ook voor anderen schilderen. Hun hond, sterrenbeeld, hun favoriete film of serie, noem 't maar op. Ik deed het steeds minder voor mezelf en steeds meer voor anderen. Opeens hadden al mijn creatieve projecten een doel, ze dienden als cadeau of ik kreeg er een cijfer voor op school. Bovendien waren de schilderijen alleen goed als ze ook echt leken op wat ik probeerde te maken. Schilderen werd langzaam iets waar ik tegen op begon te zien.
Na de middelbare school ging ik game art studeren en daar merkte ik dat al mijn creativiteit op ging in de studie. Ik tekende een stuk minder en met schilderen was ik compleet gestopt. Nu nog steeds vind ik het moeilijk om mijn schilder spullen weer te voorschijn te halen. Ik word al moe bij de gedachte. Vaak kocht ik nieuwe teken spullen of een schetsboek als motivatie om weer eens te beginnen, maar ik eindigde altijd met schuldgevoel dat ik die spullen dan toch niet (durfde te) gebruiken.
Toen gooide ik het roer om. Ik kocht een goedkoop schetsboek en één goeie pen en nam het mee op vakantie. Door het zo makkelijk mogelijk voor mezelf te maken, lukte het me weer om veel te tekenen. Gummen was geen optie dus ik kon maar beter de imperfecties omhelzen. Soms bedacht ik suffe regeltjes voor mezelf zoals 'nu ga ik mijn omgeving tekenen met maar 1 lijn, de pen mag niet van het papier tot het af is.' Als snel was mijn schetsboek gevuld met zwartwit tekeningen en ik vond ze nog goed gelukt ook.
en heb dus een beperkt palet. Daarna vind ik wel weer wat anders in mijn la. Misschien komen de gelpennen ook ooit aan de beurt. Dan worden mijn tekeningen opeens neon en van glitter. Ik heb kleur weer teruggevonden en
Vaak als ik ergens zit te tekenen, vangt het de aandacht van anderen. Soms een moeder waarvan het kind dan ook opeens wil tekenen, soms iemand die me een complimentje geeft over de tekening en soms opent het gesprekken en leer ik een nieuw iemand kennen terwijl ik lekker doorteken. Ik heb het plezier van het tekenen compleet teruggevonden en ik zou graag willen dat het aanslaat bij anderen. Soms heb ik het idee dat dit het al doet, maar men weet vaak niet waar ze moeten beginnen. Ik denk dat ik daar wel bij kan helpen. Daar ga ik in ieder geval mijn best voor doen :)
Het was me gelukt om weer te kunnen genieten van tekenen. Om net als kind volledig op te gaan in het creatieve proces met simpelweg wat papier en stiften. Een gum heb ik niet, die had ik als kind ook niet nodig. Nu heb ik mijn schetsboek altijd bij me. Hij is erg klein, maar dat is wederom een beperking die ik juist wel fijn vind. Ik heb een lade vol tekenspullen. Tussen mijn Stabilos waren er nog een paar kleuren die ik blijkbaar weinig gebruikte vroeger, want de rest is allemaal leeg. Ik neem deze Stabilos nu mee op pad tot die ook op zijn